Vanwege zijn kleurrijke bloemen en handige eigenschappen in functie van de jacht, werd Pontische rododendron in de 18de eeuw in onze contreien massaal aangeplant. Maar hoe mooi de plant ook staat in kasteeldomeinen, zo nefast is de plant voor de onderbegroeiing in onze bossen.
Pontische rododendron kan zich handhaven in een grote diversiteit aan habitats, maar vooral in zure bossen (eikenbos & naaldhoutaanplanten) vormt de soort een probleem. Hier kan ze de ondergroei volledig gaan domineren, waardoor de natuurlijke bosvegetatie volledig wordt verdrongen. Doordat rododendron een permanent bladerdek vormt, wordt ook de kieming van boomsoorten sterk beperkt en kan er geen natuurlijke bosverjonging meer optreden. Daarnaast is de soort een gastheer voor Phytophthora ramorum en P. kernoviae, schimmelziektes die ook inheemse soorten zoals eiken en beuk kunnen aantasten. In zure bossen met een hoofddoelstelling voor natuur, of nabij heide, wordt de soort dan ook best bestreden. Ook in productiebossen kan de soort voor problemen zorgen door overdracht van ziektes. Tot slot bemoeilijkt de soort de toegankelijkheid van bosbestanden voor exploitatie.
Omwille van de vermelde problematieken, wordt het verwijderen van Pontische rododendron vaak als beheermaatregel vooropgesteld. In een groot privédomein in regio Kalmthout werden de rododendrons door Landmax over een oppervlakte van 48 hectare mechanisch uitgetrokken waarna de resten werden afgevoerd.
