Begin dit jaar kreeg Landmax van Agentschap Natuur en Bos de opdracht om een natuurbeheerplan op te stellen voor het Silsombos. Een goede reden om een gat in de lucht te springen, want dit valleigebied is geroemd om zijn buitengewone biodiversiteit. Begin april konden we een inventarisatieronde laten aanvatten op circa 100 ha bossen en hooilanden in eigendom van de overheid, gelegen op grondgebied Kortenberg en Kampenhout.
Tijdens het veldwerk stelde het Silsombos niet teleur! Een erg divers tapijt van voorjaarsflora gaf kleur aan de bosbodem. Gelukkig vergaten we niet om onze blik ook omhoog te richten. Op verschillende plaatsen troffen we ruwe en gladde iepen aan. De iep of olm is een boom die houdt van een vochtige standplaats. Ooit was iep erg algemeen in het landschap, maar de iepenziekte kwam circa 100 jaar geleden en zorgde ervoor dat het iepenbestand meer dan decimeerde.
De klap op de vuurpijl kwam de laatste inventarisatiedag. Langs een waterloop troffen we 2 oude knot-fladderiepen aan. De fladderiep, ook steeliep genoemd, is de 3de inheemse iepensoort en strijdt met de zwarte populier om de bedenkelijke titel van zeldzaamste boom van Vlaanderen. Bij navraag bleek de aanwezigheid van deze knoestige bomen nog niet bekend te zijn. Landmax gaf de standplaats door aan het Instituut voor Natuur en Bosonderzoek (Inbo) dat reeds ter plekke kwam om deze bomen op te nemen in hun genenbank en zaadtuin.
De fladderiep vormt typische plankwortels.
De gesteelde vruchten van de fladderiep of steeliep.
